Verzameling Facebookposts waarin we elke maandag een nieuwe draaggewoonte bekijken uit andere culturen.

Zuid Amerika

Peru & de Andes

We starten onze wereldreis in Zuid Amerika, in de omgeving van de Andes (Equador, Peru, Bolivia & Guatemala) een baby wordt vanaf de geboorte gedragen in een grote vierkante geweven doek welke omschreven wordt in de benamingen Manta, Awayo, q’Ipirina. De doek heeft vaak verschillende felle kleuren, er zijn verschillende tradities voor kleurgebruik en patronen.
Een baby wordt het eerste half jaar ingebakerd in de doek gedragen. de baby ligt hier dan in de buidel en is niet zichtbaar. De moeder kan de baby naar voren schuiven om eenvoudig te kunnen voeden.

Vanaf een maand of 6 krijg het kindje vaak kleding aan en dan verandert de houding naar een zittende houding in de doek. Als oudere zus of meisje zal je ook wel eens broertjes, zusjes of een familielid dragen.Jonge meisjes dragen de Manta al vaak als kledingstuk, ze doen ook graag hun moeder na en lopen dan met pop of lam in de doek rond. Het is een vrouwelijk symbool. Mannen dragen nauwelijks in deze culturen.Overigens wordt de doek niet alleen voor baby’s gebruikt maar ook voor vracht.

De Manta met een kleine baby: https://www.youtube.com/watch?v=CBpH3NPzcqU
Verschillende manier van dragen met de Manta: https://www.youtube.com/watch?v=xAqqnt7G1HA

Brazillië

We bekijken nu een draagsysteem uit Brazilië #Amazonegebied #1940-1960

Deze draagband speelt een rol in de naamgevingsceremonie; hierin worden de kinderen gedragen door hun moeder naar het huis waar de ceremonie plaats vindt. De moeder overhandigd het kind aan de pleegmoeder (Mai-angá) en die overhandigt het kind aan de pleegvader (Pai-angá), DE pleegvader geeft het kind de vooroudelijke naam, daarna krijgt het kind (ook) een voorouderlijke naam van de ouders.

Mooi om te zien hoe het kostuum & de draagband er vooral ook vrolijk uit ziet, het gaat echt om een feest!

Noord Amerika

Mexico

In Mexico wordt de baby gedragen in een Rebozo, een geweven kort doek, die een “belangrijke” rol speelt in de cultuur van de Mexicanen. Hij is dus niet persé bedoeld om een baby in te dragen, maarr wordt onder de vrouwen ook wel de derde hand genoemd; je kan er je boodschappen in vervoeren, wordt ingezet tijdens en na de bevalling (masseren, sluitlaken) en het beschermt tegen de kou en de zon. Een vrouw draagt haar Rebozo dus haar levenlang bij zich.

de Rebozo speelt een belangrijke rol in de Europese draaggeschiedenis, maar heeft ook een hele geschiedenis op zichzelf! De Rebozo komt waarschijnlijk oorspronkelijk uit Azië, met het vervoeren van luxe producten wol/zijde en de slavenvervoer en huwelijk rond de 14e en 15e eeuw zijn de Aziatische sjaals ontwikkeld tot de rebozo’s die we nu kennen (Daarvoor werd er wel gedragen met eenvoudig geweefde draagbanden) En de Rebozo sjaal heeft in 1972 Erika Hoffman van Didymos geïnspireerd doeken te gaan weven (en zo ontstonden de lange draagdoeken waarin we nu dragen)
Mexicaanse Rebozo’s zijn er in verschillende maten, maar meestal tussen de 1,50 – 2,50 meter, de breedte maat kan verschillen van een sjaal tot de 70/80 cm en zelfs breder. Ze hebben vaak ontzettend mooie handgeknoopte franjes.
Ik vond in deze shop prachtige handgemaakte Rebozo doeken: Antama shop
Knoopmethodes met de Rebozo:
Heupdragen zonder knoop: https://www.youtube.com/watch?v=NLzk0dabHN0
Rugdragen met knoop: https://www.youtube.com/watch?v=Nb_pfDeVEZk

** Note; De Rebozo knoop en doeken spelen een rol in de discussie over cultural appropriation, deze discussie ligt heel gevoelig zowel in het ontstaan van de doeken van Didymos, als benamingen van knopen. Het is altijd verstandig om in dit soort discussies een verhaal van beide kanten te lezen, en te luisteren naar elkaar **

Verenigde Staten

De Native Americans (oorspronkelijke bewoners van Amerika/”Indianen”) droegen hun kinderen in een soort wieg bij zich. De baby ligt hier strak ingebakerd op een houten of rieten “plank” en wordt daarop vast “gebonden”. De moeder kan het cradle board in de armen of op de rug bij zich dragen. Daarnaast diende het Cradle board ook als wieg en als kinderstoel. Vanaf dag één tot de leeftijd waarop ze gingen lopen (omstreeks eerste levensjaar) zaten de baby’s er een groot gedeelte van de dag in. De Cradle board waren vaak mooi versierd, en voor de oudere kindjes hingen er vaak kleurrijke of geluid makende voorwerpen aan om kindjes mee bezig te houden.

Uit studies van 1950 bleek dat kindjes die gedragen werden op een cradle board een vergrote kans op heupdysplasie hebben. Dit komt doordat de beentjes recht naar beneden ingezwachteld worden, en hierdoor geen gezonde heupontwikkeling plaatsvind bij sommige kindjes. In Amerika word er in sommige Oorspronkelijke culturen nog steeds gebruik gemaakt van ene cradle board, kinderen worden daarom al jong gescreend op heupdysplasie.
Canada & Groenland
We komen in het meest Noordelijke punt van Amerika terecht, hier zijn de temperaturen vaak erg laag en toch, of misschien juist hier wordt er ook veel gedragen. Dragen is natuurlijk de perfecte manier om kleine kinderen te beschermen tegen de kou. De Inuit dragen hun kinderen in een speciale jas die een Amauti wordt genoemd. De amauti werd vaak van leer of zeehondenbont gemaakt waardoor hij goed isoleerde. Daarnaast werden ze prachtig hand versierd met kleurrijke kralenpatronen.
Je kan tegenwoordig nog steeds amauti’s kopen, deze worden niet meer met leer of bont gemaakt maar van stof en gevuld met vulling. Een patroon van een amauti zul je niet zo snel online vinden. Het hoort bij de beschermde Inuit cultuur. Deze drager heb ik ooit mogen proberen, en ik hoop er ooit eentje te kopen.
Hoe wordt een kindje in een amauti gedragen: https://www.youtube.com/watch?v=dVyUUtujX2c

Europa

Schotland, Wales & Verenigd Koninkrijk

Net zoals Noord en Zuid Amerika heeft Europa heeft een rijke draaghistory, al zou je dat misschien niet zeggen. In de 18e en 19e eeuw werd er in Wales en Schotland voornamelijk met een deken gedragen. De draagmanier zorgt er niet altijd voor dat je compleet “handsfree” draagt, maar het zorgde er wel voor dat moeder/verzorger tenminste één hand vrij had om andere dingen te doen. De Schotse plaid carry en de Welsh Nursing Shawl carry lijken veel op elkaar.
Bijzonder vond ik dat op de foto’s het niet persé altijd moeders zijn die dragen, maar er ook aardig wat afbeeldingen met dragende mannen te vinden zijn met deze draagmanier.
Fimpje van Oscha over de Scottisch Plaid carry
https://www.youtube.com/watch?time_continue=48&v=sTshV5cHlsk

Bronnen:

Lieve Lasten, I.C. van Hoofd
Museum van Volkenkunde, Leiden
https://jennysmexico.blogspot.nl/2011/10/rebozos-in-michoacan-and-elsewhere-in.html
https://antamashop.com/blogs/antama/rebozo
http://www.native-languages.org/cradleboard.htm
http://www.aappublications.org/content/32/9/11.1
http://amautibaby.com/information.html

https://carrymycariad.wordpress.com/tag/wales/

http://blog.oschaslings.com/using-the-plaid/

Bewaren
Bewaren
Bewaren

Facebook Comments Box